मुलगा आणि पत्नी तोंडाला स्कार्फ बांधून स्मशानात… मध्यरात्री रोहित आर्याचा अंत्यसंस्कार; फक्त 12 नातेवाईक उपस्थित
पवईतील ताणतणावानंतर पोलिस कारवाई, आणि एका गुन्हेगाराच्या शेवटाची शांत पण धक्कादायक कहाणी…
मुंबई : पवईतील आर.ए. स्टुडिओमध्ये १७ लहान मुलांना ओलीस ठेवून संपूर्ण शहराला थरकाप उडवणाऱ्या आणि पोलिसांच्या धाडसी कारवाईत ठार झालेल्या आरोपी रोहित आर्या याचा अंत्यसंस्कार पुण्यातील वैकुंठ स्मशानभूमीत मध्यरात्री पार पडला. अत्यंत गोपनीयतेत, कोणताही गाजावाजा न करता, केवळ काही निवडक नातेवाईकांच्या उपस्थितीत हा अंत्यविधी झाला.
परिस्थिती अशी होती की जणू मृतदेहासोबत आलेले लोकही घाबरलेले, शांत आणि समाजापासून स्वतःला जाणीवपूर्वक दूर ठेवण्याचा प्रयत्न करत असल्याचे जाणवत होते.
स्कार्फ बांधून नातेवाईकांची उपस्थिती
मिळालेल्या माहितीनुसार, रोहितच्या अंत्यविधीला त्याची पत्नी, मुलगा आणि भाऊ उपस्थित होते. मात्र सगळ्यांच्या चेहऱ्यावर स्कार्फ होते, जणू ते लक्षात येऊ नयेत किंवा ओळख टाळावी म्हणूनच. या दृश्याने उपस्थित कर्मचाऱ्यांसह आसपासच्या काही लोकांच्याही मनात अस्वस्थता निर्माण झाली.
Related News
धर्मेंद्र यांना रुग्णालयातून डिस्चार्ज; घरीच उपचार सुरू राहणार, प्रकृतीत सुधारणा
Anjali Damania 2025: पार्थ पवार जमीन खरेदी प्रकरणात अंजली दमानियांचा खळबळजनक खुलासा, शीतल तेजवानींवर थेट आरोप!
India vs Pakistan : ‘इस्लामाबाद स्फोटासाठी भारत जबाबदार’, शहबाज शरीफांच्या आरोपावर भारताचं सडेतोड उत्तर
ऑपरेशन प्रहार अंतर्गत दहीहांडा हद्दीतील अवैध दारूविक्रेत्यांवर कारवाई, ४०,६००/- रुपयांचा माल जप्त
Accident on the Old Mumbai-Pune Highway कामशेत घाटात भीषण अपघातात 2 ठार, 8 जखमी
Delhi Blast 2025 : Lady Commander Dr Shaheena Shahid — जैश-ए-मोहम्मदची भारतातील ‘लेडी कमांडर’ ठरली स्फोटाची मास्टरमाइंड!
चेन्नईत धक्कादायक घटना: 1 महिला सफाईकर्मीने झाडूने शिकवला धडा
83 वर्षीय Jeetendra पायरीला अडखळून पडले; सुदैवाने मोठी दुखापत टळली
5 धक्कादायक अपडेट्स; Dharmendra यांच्या निधनाची अफवा पसरली; ईशा देओल थेट रूग्णालयात, हेमा मालिनींचा संताप
मध्य रेल्वेचे महाव्यवस्थापक vijay कुमार यांचे 56 व्या वर्षी निधन; झोपेतच आला हृदयविकाराचा झटका
7 मोठे खुलासे: Dharmendra यांच्या निधनाच्या अफवांवर हेमा मालिनी आणि ईशा देओलची प्रतिक्रिया
दिल्ली बॉम्बस्फोटात वापरलेली i20 कार चार वेळा विकली गेली! तपासातून उघडकीस धक्कादायक साखळी
रात्री २:३० वाजता अंत्यसंस्कार सुरू झाले आणि अगदी साध्या पद्धतीने विधी पूर्ण करण्यात आला. जिथे काही दिवसांपूर्वी संपूर्ण महाराष्ट्र त्याच्याबद्दल बोलत होता, तिथे शेवटच्या क्षणी त्याच्यासाठी उपस्थित होते फक्त १२ नातेवाईक आणि काही शांत ज्योतींनी उजळलेले स्मशानभूमीचे कोपरे.
पोलिसांचा धाडसी निर्णय आणि समाजाची सुटका
पवईतील घटना दहशतीची होती. आर.ए. स्टुडिओमध्ये मुलांना ओलीस ठेवून अनपेक्षित पद्धतीने रोहित आर्याने तयार केलेला तणाव भयावह होता. सुमारे १७ निरपराध मुलांचे जीव धोक्यात होते.
पोलिसांनी वेळेवर स्थिती नियंत्रणात घेत एन्काऊंटरद्वारे आरोपीचा खात्मा केला, आणि मुलांना सुरक्षित बाहेर काढले. घटनेनंतर देशभर या ऑपरेशनचे कौतुक झाले. समाज माध्यमांवर वाचकांनी पोलिसांना सलाम केला.
कुटुंबावर मोठा मानसिक ताण
या पवई प्रकरणामुळे रोहितच्या कुटुंबावर प्रचंड मानसिक आणि सामाजिक दबाव आला आहे. त्यांच्या चेहर्‍यावरची ताठर नजर, शांत वर्तन आणि एकाच वेळी दडपलेली भीती—सगळं खूप काही सांगत होतं. समाजाच्या प्रतिक्रियेची धास्ती, नातेवाईकांच्या नजरा, ओळखीच्या लोकांची कुजबुज यांमुळे कुटुंबाने स्वतःला जणू जगापासून दूरच ठेवलं. रोहितच्या वागण्याचे परिणाम त्याच्या आयुष्यापुरतेच मर्यादित राहिले नाहीत, तर ते संपूर्ण कुटुंबासाठी बोचऱ्या सावलीसारखे बनले.
एकीकडे त्याने केलेल्या चुकीबद्दल समाजाचा रोष आणि निषेध, तर दुसरीकडे त्याच्या मृत्यूमुळे येणारं दुःख—या विरोधाभासी भावनांच्या कात्रीत कुटुंब अडकलेलं दिसत होतं. त्याच्या कर्तृत्वामुळे नव्हे तर चुकीमुळे मिळालेली ओळख, ही कोणत्याही पालकांसाठी शोकांतिका असते. कधी रडावं, कधी लाजावं, कधी रागावं—कुटुंबाची अवस्था नेमकी तशीच द्विधा बनली होती. एका चुकीमुळे केवळ एक आयुष्यच नाही, तर एका कुटुंबाची प्रतिष्ठा, मनःशांती आणि विश्वासदेखील तुटला… आणि त्या तुटलेल्या भावनांचा संघर्ष त्यांच्या शांत नजरेतून जाणवत होता.
गावात, समाजात शांत चर्चा…
पवई घटनेपासूनच सोशल मीडियावर आणि समाजात दोन्ही बाजूच्या चर्चा रंगल्या आहेत
एका बाजूला पोलिसांचे शौर्य आणि तत्परता
तर दुसरीकडे रोहितच्या मानसिक स्थितीबद्दल आणि त्याच्या निर्णयामागील कारणांबद्दल प्रश्न
काहींचे म्हणणे आहे की अचानक असे कोण करेल? मानसिक अस्थिरता होती का? तर काहीजण म्हणतात, “गुन्हा म्हणजे गुन्हाच. अशा लोकांसाठी दया नको.” दरम्यान, रोहितच्या शेजाऱ्यांनी आणि ओळखीतल्या काही लोकांनी संवाद साधण्याचे टाळले, ज्यातून परिस्थितीच्या गंभीरतेची जाणीव होते.
शेवट शांत, पण इतिहासात नोंद कायमची
निःशब्द, शांत पवईच्या रात्री रोहितचं आयुष्य संपलं. ना कोणती गर्दी, ना मोठा जमाव, ना शोकगीतांनी भरलेला वातावरण. फक्त धुक्याने भरलेला स्मशान, मंद उजेडात चमकणाऱ्या ज्वाळा आणि तोंडावर स्कार्फ लावलेली काही मोजकी माणसं. त्या क्षणी जग जणू थांबलं होतं. एक व्यक्ती, ज्याने स्वतःचं आयुष्य चुकीच्या मार्गाने वळवलं, त्याचा शेवटही शांत आणि एकाकी झाला. एकेकाळी चर्चेत असलेला, लोकांच्या चर्चेचा विषय, त्याच्यावरचे आरोप, वाद आणि तिरस्कार—या सगळ्यातून निघत तो या शेवटापर्यंत पोहचला. जीवनात घेतलेले निर्णय त्याला कुठे घेऊन जात आहेत, हे कदाचित त्यालाही कळलं नसेल. शेवटपर्यंत न बोललेले प्रश्न, न मांडलेली बाजू आणि न मिळालेली माफी… सगळं धुक्यात हरवलं. आज उरलं ते फक्त मौन, आणि मागे ठेवलेला प्रश्न—जगाच्या कोलाहलात आपण खरं कोण आहोत, आणि शांततेच्या शेवटात आपल्याला काय मिळतं?
समाजासाठी धडा
या घटनेतून काही प्रश्न पुन्हा पुढे आले
मानसिक ताणाचे व्यवस्थापन किती महत्त्वाचे आहे?
राग, सूड किंवा भ्रम एखाद्या क्षणी घेतलेला चुकीचा निर्णय किती आयुष्य उद्ध्वस्त करू शकतो?
आणि सर्वात महत्त्वाचे प्रश्न समाजातील अशा प्रवृत्ती ओळखून वेळेवर थांबवणे शक्य आहे का?
पोलिसांनी दाखवलेला धीर आणि निर्णयक्षमता कौतुकास्पद आहे, आणि त्यामुळेच १७ निरपराध जीव वाचू शकले.
पवई मृत्यूची शांतता, पण समाजातील गुंज कायम
रोहित आर्याचा अंत्यसंस्कार जसा शांततेत झाला, तशीच त्याच्या कृत्यांची चर्चा मात्र समाजात अनेक दिवस चालणार आहे. एक माणूस, एक चूक आणि त्यानंतरचा परिणाम ही घटना महाराष्ट्राच्या आणि देशाच्या कायद्याच्या इतिहासात नोंदवली जाणारच.
शेवटी काही शेवट हे गाजावाज्यात नसतात… ते असतात शांत, पण मनाला विचलित करणारे
read also:https://ajinkyabharat.com/sanjay-raut-health-update/
