रागाचा अतिरेक; जेवण न आणल्याने तरुणाची हत्या

जेवण

मी जेवणार नाही” म्हणणं पडलं महागात; मित्रांच्या रागाचा कहर, निर्दयी मारहाणीत तरुणाचा मृत्यू

मुंबई हादरली: जेवण आणण्याच्या छोट्याशा कारणावरून मित्रांनी केला मित्राचा खून

मुंबई —

जेवण या छोट्याशा कारणावरून सुरू झालेल्या वादाने अखेर भयावह स्वरूप धारण केलं. एक साधीशी गोष्ट — मित्रांनी जेवण आणायला सांगितलं आणि जावेदने ‘मी जेवणार नाही, तुम्ही तुमचं जेवण घेऊन या’ असं म्हणत नकार दिला. पण या साध्या वाटणाऱ्या उत्तरामागे असा भयंकर किंमत द्यावी लागेल, याचा जावेदलाही अंदाज नव्हता. क्षणभराच्या चिडीने आणि अहंकाराने पेटलेल्या त्या चौघांनी मिळून त्याच्यावर तुटून पडले. लाथाबुक्क्यांचा आणि काठीचा बेदम मार देत त्यांनी निर्दयी हल्ला केला. जेवणासारख्या दैनंदिन गोष्टीतून सुरू झालेला हा वाद रक्तरंजित पातळीवर गेला आणि शेवटी जावेदचं आयुष्य संपवलं. राग, अहंकार आणि अतिरेकी वर्तन किती भयंकर परिणाम करू शकतात याचं हे ताजं आणि मन सुन्न करणारं उदाहरण आहे.

स्वप्ननगरी, गजबजलेली, सतत धावणारी… पण कधी कधी या शहराच्या प्रकाशझोतातून अशी घटनाही बाहेर येते की, सामान्य माणूस थरकाप उडतो. कुठलाही तर्क न लावता, क्षणभराचा राग काय नाश करून जातो, याचं भयानक उदाहरण साकीनाका परिसरात पाहायला मिळालं. “मी जेवण आणत नाही… मला जेवायचं नाही” फक्त एवढं बोलणं एका तरुणाला जीवावर बडलं.

Related News

कुर्ला जरीमरी परिसरातील एकता सोसायटीत राहणाऱ्या जावेद अहमद आशिक अली खान (43) याच्या मृत्यूमुळे केवळ कुटुंबच नव्हे, तर संपूर्ण मुंबई हादरली आहे.

घडली ती रात्रीची घटना… आणि सगळं बदललं

३ नोव्हेंबरची रात्र. दरवळणारा आट्याचा वास, कुत्र्यांचे भुंकणे, रस्त्यावरची किरकिर… सर्व काही नेहमीसारखंच. पण एक छोटी वाक्ये, एक क्षणाचा राग, एक कल्पनातीत क्रूरता  आणि एका जीवाचा अंत.

जावेदच्या मित्रांनी त्याला हॉटेलमधून जेवण आणण्यास सांगितलं. तो म्हणाला  “मी जेवणार नाही, तुम्हीच घेऊन या.” या एका वाक्याने चार तरुणांना इतका राग आला की त्यांनी मित्राचेच प्राण घेतले. मित्र? की खूनी? एका क्षणात दोन्ही शब्दांचा अर्थ बदलून गेला.

डोक्यात चढलेला राग आणि निर्घृण मारहाण

जावेदने नकार देताच आरोपींनी दार बंद केले.
पहिला थप्पड, मग लाथा-बुक्क्या, आणि त्यानंतर काठीचा मारा.
घरातील आवाज बाहेर येत होता, पण कोणी समजून घेतलं नाही.
जावेद रक्ताने माखला, किंचाळला, जीव वाचवण्याचा प्रयत्न केला.

फोन कसा कोण जाणे, पण शक्य तेवढ्या शक्तीनं त्याने आपल्या मामाला फोन केला.

“मामा… वाचवा…”

तो शेवटचा कॉल होता. त्यानंतर त्याचा आवाज कायमचा थांबला.

मामा पोहोचले, पण…

अब्दुल कादिर खान, जावेदचे मामा, धावत घटनास्थळी पोहोचले.
समोर दिसलं 
भिंतींवर रक्ताचे थेंब, जमिनीवर जखमी पुतळ्यासारखा पडलेला जावेद, आणि रागाने पेटलेले चार तरुण.

मामाने विचारलं

“हे काय केलंत?”

त्यावर धमकी

“तुलाही संपवू!”

त्यांनी कसाबसा जावेदला भाभा रुग्णालयात पोहोचवलं.
पण उशीर झाला होता. डॉक्टरांनी सांगितलं

“He is no more…”

घरात शोक. बाहेर लोकांची कुजबुज. आणि चार मित्रांच्या हातांनी केलेल्या पापाचं थरकाप उडवणारं ओझं.

आरोपी कोण?

पोलिसांनी तत्काळ कारवाई करत चारही आरोपींना अटक केली.

आरोपीवय
मोहम्मद सहबाज सज्जाद हुसेन खान21
जमाल हुसेन मोहम्मद हुसेन खान42
सज्जाद हुसेन मोहम्मद हुसेन खान42
मोहम्मद आरिफ मोहम्मद हुसेन खान32

सर्व आरोपी जावेदसोबतच राहत होते.
“मित्र”… ज्यांच्याकडून आधार हवा असताना मृत्यू मिळाला.

पोलिस स्टेशनमधील तणाव

साकीनाका पोलीस ठाण्यात कुटुंबाची आक्रोशपूर्ण धावपळ. आई बेशुद्ध, बहिणींचा विलाप  “त्याने कोणाचं वाईट केलं नाही… “खाली पडलेल्या माणसाला एवढं का मारलं?” पोलीस अधिकारी सांगतात  “रागाच्या भरात मारहाण, हेतू नसला तरी क्रूरता अत्यंत गंभीर.” खुनाचा गुन्हा दाखल. पुढील चौकशी सुरू.

शेजाऱ्यांचे म्हणणे

एक शेजारी सांगतात  “ते नेहमी एकत्र असायचे. भांडण? कोणी कल्पनाही केली नव्हती.” दुसरा म्हणतो  “रागाचा क्षण होता… पण एवढं कुणी करतं का?” प्रश्न अनेक, उत्तर शून्य.

राग आणि नातं — एक विचार

या केसने एक गोष्ट निर्विवाद दाखवून दिली आहे  राग फक्त दोन सेकंदाचा असतो, पण त्याचं नुकसान आयुष्यभराचं असतं.

आज चार तरुण जेलमध्ये, एक जीव गेला, एक कुटुंब उद्ध्वस्त.
कारण काय? जेवण.

मानसिक आरोग्य तज्ज्ञ काय सांगतात

सायकोलॉजिस्ट मत प्रमाणित  “काही व्यक्तींमध्ये Instant Aggression असतो. छोट्या गोष्टीवरही ब्रेन हायपर मोडमध्ये जातं. नियंत्रण तुटलं की निर्णय मृत्यू देतात.”

Solution?

  • Anger management प्रशिक्षण

  • तणावावर नियंत्रण

  • मित्रांच्या नात्यातील communication

  • समाजात मानसिक आरोग्याची जाणीव

शेवटचा प्रश्न — जीव स्वस्त आहे का?

एक वाक्य
एक राग
आणि एक मृत्यू

आपण कोणत्या समाजात चाललोय?
मित्रांचा अर्थ बदललाय का?
कदर कमी झाली का?
की रागाने माणसातलं माणूस राहिलं नाही?

कायदा आणि संदेश

या कथेचा शेवट एकच शिकवतो  राग आला तर पाऊल थांबवा, प्रतिक्रिया देऊ नका.
कारण एका क्षणाचा राग अनेक आयुष्य उद्ध्वस्त करू शकतो.

read also:https://ajinkyabharat.com/terrorism-in-full-form-killing-both-male-and-female/

Related News