प्लास्टिकच्या कपात डाळभात, फरशीवरचा विसाव्हा आणि केवळ 4 टॉयलेट… संघर्षातून घडलेलं भारतीय महिला क्रिकेटचं सुवर्णपान!
भारतीय महिला क्रिकेट संघ आज इतिहासाच्या उंबरठ्यावर उभा आहे. आयसीसी महिला विश्वचषक 2025 मध्ये ‘ती’ सुवर्णक्षणाची संधी आपल्या हातात घेत दक्षिण आफ्रिकेसोबत अंतिम लढत करत आहे. देशभराचा श्वास रोखलेला… डोळ्यात उत्सुकता… आणि मनात एकच आशा — भारत विजयी होवो!
मात्र आज ज्या स्थानावर भारतीय महिला क्रिकेट संघ उभा आहे, ते स्थान सहज आणि संयोगाने मिळालेलं नाही. गौरवाच्या या पायथ्यापर्यंतचा प्रवास संघर्ष, उपेक्षा, परिश्रम आणि चिकाटीने घडलेला आहे. एकेक पाऊल ठेवत, सर्व अडथळे पार करत, अनेक अपमान आणि गैरसोयींचा डोंगर ओलांडत या मुलींनी आज भारताचं डोकं अभिमानाने उंच केलं आहे.
…कारण कुणालाही तयार नव्हतं की मुली क्रिकेट खेळतील!
एक काळ होता, जेव्हा क्रिकेट म्हटलं की फक्त पुरुषांचा खेळ असा समज होता. मुली क्रिकेट खेळतात? रस्त्यावरच्या चेंडू-बॅटच्या खेळातून त्या पुढे जाऊ शकतात? संघ बनू शकतो? देशासाठी वर्ल्ड कप खेळू शकतात?
Related News
हा विचारही लोकांना “वेडेपणा” वाटायचा.
त्या काळात महिला खेळाडूंना मिळाले
प्लास्टिकच्या कपात डाळ–भात
जमिनीवर, फरशीवरची झोप
20 जणींसाठी फक्त 4 टॉयलेट
स्वतंत्र रूमचा प्रश्नच नाही
ट्रेनने प्रवास, क्वचित उड्डाण
स्वतःच्या पैशातून क्रिकेट साहित्य
बूतकळ स्वरूपाचे मैदान व सुविधा
लोकांच्या शंका, उपरोध, विनोद
पण त्यांच्याकडे होतं — स्वप्न. आवड. इरादा. आणि अमर्याद जिद्द.
सुरुवातीचे दिवस – उपहास आणि दुर्लक्ष यांचा सामना
महिला क्रिकेट संघाच्या पहिल्या पिढीने अडथळ्याचा प्रत्येक दगड पायरी बनवला.
त्याकाळी
ना प्रसारमाध्यमांचे कव्हरेज
ना स्टारडम
ना स्पॉन्सर्स
ना फिटनेस ट्रेनर, ना पोषणतज्ज्ञ
ना प्रायोजक व उपकरण मदत
किमान जगण्याच्या सुविधा मिळणार की नाही याचीच शाश्वती नव्हती.
ड्रेसिंग रूम काय, कधी देवळाच्या हॉलमध्ये तर कधी स्टेशन वेटिंग रूममध्ये कपडे बदलण्यापर्यंत काळ गेला.
टूर्नामेंटला गेल्यावर 20-22 मुली एका हॉलमध्ये गादी टाकून झोपत. जेवण? प्लास्टिकच्या कपात डाळ–भात, कधी कधी फक्त पाव–भाजी.
उत्तम सुविधा हा शब्द त्यांच्या शब्दकोशातच नव्हता.
‘स्वतःसाठी नाही, देशासाठी’ – ही भावना संस्कारातून आलेली
महिला संघाने क्रिकेट निवडलं ते पैसा, ख्याती किंवा मंच म्हणून नाही.
ते निवडलं
“भारतासाठी काहीतरी मोठं करायचं” या भावनेतून.
त्यांना माहित होतं
या प्रवासाला हात जोडून सांगणारा कुणी नाही
अपयशात कोणी साथ देणार नाही
गरजेच्या वेळी स्वतःच स्वतःचं खंबीर कवच बनायचं
आणि त्यांनी तेच केलं!
समर्थकांचे कुटुंब – खरे नायक
अनेक खेळाडूंनी सांगितलेले अनुभव
आईने सोनं गहाण ठेवलं
वडिलांनी अतिरिक्त नोकरी केली
भावाने स्वतःचं स्वप्न सोडलं
आईवडीलांनी उपरोध सहन करूनही स्वप्न सोडलं नाही
जेव्हा जगाने प्रश्न केला — “मुलगी क्रिकेट खेळून काय करणार?”
तेव्हा कुटुंब म्हणालं — “जगाला दाखवणार!”
बदलाची घंटा — आपल्या राण्यांनी मारलेली!
नंतरच्या काळात मिथाली राज, झुलन गोस्वामी, हरमनप्रीत कौर, स्मृती मंधाना, शेफाली वर्मा, दीप्ती शर्मा… अशा अनेक खेळाडूंनी आकाशाला हात दिला.
2017 वर्ल्ड कप अंतिम फेरी
टी20 चषकात ग्लॅमरस परफॉर्मन्स
देशभरातून प्रचंड प्रेम
ब्रॉडकास्टिंग अधिकार
BCCI कडून व्यावसायिक करार
फी, भत्ते, सुविधा
WPL – जगातील सर्वात श्रीमंत महिला क्रिकेट लीग
आज खेळाडूंना
स्वतंत्र खोल्या
उच्चस्तरीय आहार
जिम, ट्रेनर, फिजिओ
स्पॉन्सरशिप, कॉन्ट्रॅक्ट
मिळतात.
पण हा बदल एका दिवसात नाही आला — 40 वर्षांचा संघर्ष आहे त्यामागे.
आजचं दृश्य — इतिहासाच्या उंबरठ्यावर भारत!
आज महिला क्रिकेट संघाला संपूर्ण राष्ट्राची साथ आहे.
स्टेडियममध्ये तिरंगा
प्रत्येक घरात TV वर सामना
सोशल मीडियावर जयघोष
“चलो, उठो! भारत खेळतोय!” अशी भावना
आज मुलींना कुठल्या मैदानात खेळायचं सांगण्यापेक्षा मुलं म्हणतात “आम्हाला त्यांच्यासारखं व्हायचं आहे!” हीच खरी जिंक.
केवळ ट्रॉफी नाही, तर नव्या युगाची पहाट!
आज या मुली मैदानात उतरत आहेत ते
स्वतःसाठी नाही
आर्थिक फायद्यासाठी नाही
प्रसिद्धीसाठी नाही
ते उतरत आहेत
🇮🇳 भारताच्या मानासाठी
पुढच्या लाखो मुलींसाठी
महिला क्रिकेटच्या सन्मानासाठी
त्यांच्या बॅटमध्ये आवाज आहे “आम्ही कमकुवत नाही, आम्ही विजेते आहोत!”
ही कहाणी शिकवते — स्वप्नांना लिंग नसतं
जेव्हा समाजाने म्हटलं
“मुलींकडून होईल का हे?”
त्यांनी उत्तर दिलं
“होईल! आणि जग पाहील!”
आज त्यांच्या यशाकडे पाहून देश बोलतो “बेटी बचाओ नाही, बेटी बढ़ाओ — आणि त्या इतिहास घडवतील!”
ही लढाई फक्त खेळाची नव्हती…
ही संघर्षाची गाथा आहे
भारतीय हक्कांसाठी
भारतीय मानासाठी
भारतीय सन्मानासाठी
भारतीय राष्ट्रीय गौरवासाठी
आजचा दिवस फक्त सामना नाही स्त्रीशक्तीचा महापर्व आहे. भारताचे डोळे विजयानं चमकण्यासाठी आतुर आहेत… आणि एक राष्ट्र या राण्यांसोबत खांद्याला खांदा लावून उभं आहे.
जय हो भारतीय महिला क्रिकेट!
जय हो स्त्रीशक्ती!
